Wat is Private Equity

De Universiteit van Bath publiceerde in maart 2024 een artikel over de verschillende vormen van private equity. Lees hier het artikel in het Engels en hieronder de Nederlandse vertaling (met dank aan Google).

Naast de genoemde vormen zien we bij kleinere en middelgrote fondsen nog twee vormen: de (management) buyouts, gericht op het uitkopen van oprichters en andere aandeelhouders, en growth financiering, gericht op het financieren van groeiplannen. In beide gevallen wordt eveneens financiering verstrekt in ruil voor aandelen in het bedrijf.

8 maart 2024
Wat is Private Equity en hoe kunt u er als private investor toegang toe krijgen?

In eerdere Advice Matters-artikelen hebben we de noodzaak van diversificatie binnen portefeuilles besproken als beleggingsroute naar financiële welvaart.

De moderne portefeuilletheorie heeft ons geleerd dat de sleutel tot een efficiënte risico-rendementsafweging is om alternatieve diversifiërende activaklassen te vinden met een lage correlatie met bestaande beleggingen.

In dit artikel richten we onze aandacht op zo'n activaklasse: Private Equity. Al uw geld beleggen in Private Equity zou te riskant zijn voor iedereen behalve de meest avontuurlijke beleggers. Maar in combinatie met de traditionele bouwstenen van een portefeuille zou deze vorm van beleggen een veel breder publiek kunnen aanspreken, met name bij de huidige, doorgaans lage waarderingen.

Wat is Private Equity en hoe kunt u er als private investor toegang toe krijgen? Laten we elk van deze vragen op zijn beurt onderzoeken.

Wat is Private Equity?

Private Equity kan in brede zin worden omschreven als eigendom of belang in een bedrijf dat niet beursgenoteerd is.

Dit brengt duidelijk meer risico met zich mee dan investeren in beursgenoteerde aandelen, maar met dat risico komt ook de mogelijkheid om hogere beloningen te verdienen. Hoewel het waar is dat deze beleggingscategorie wordt gedomineerd door institutionele beleggers, zijn er genoeg mogelijkheden voor particuliere beleggers om te profiteren van snelgroeiende bedrijven en aantrekkelijke mogelijkheden via verschillende investeringsvehikels.

Voordat we overwegen hoe u toegang kunt krijgen tot de investeringsmogelijkheden die deze vorm van investering biedt, laten we eerst eens kijken wat de term Private Equity eigenlijk betekent.

Private Equity is eigenlijk een verzamelnaam en het is belangrijk om te begrijpen dat er veel verschillende strategieën en marktsegmenten zijn die onder deze overkoepelende term vallen.

1) Venture Capital (in Nederland soms ook durfkapitaal)

Hebt u ooit het televisieprogramma "Dragons Den" gezien? Beginnende ondernemers pitchen bij 'angel investors' om broodnodige investeringen veilig te stellen in ruil voor een deel van hun bedrijf? Nou, Venture Capital is een beetje zo, en net als in het televisieprogramma kan dit investeringen in verschillende stadia van de ontwikkeling van een bedrijf inhouden.

Startups – Soms heeft iemand in "Dragons Den" een uitvinding gedaan of een onontgonnen gat voor een bepaald product in de markt herkend. Het probleem is dat ze geen financiering hebben en het onderzoek en de ontwikkeling die nodig zijn om tot een succesvolle lancering van hun product te komen, buiten de middelen van de ondernemer liggen. Geld lenen van de bank is misschien niet mogelijk of betaalbaar omdat het bedrijf nieuw is en niet cash genereert en er dus een 'Catch 22'-situatie is. 'Seed Capital' in ruil voor aandelen kan het antwoord zijn, waarbij een percentage van het bedrijf wordt opgegeven voor broodnodig geld waarover geen rente verschuldigd is.

Deze vorm van private equity-investering is erg riskant omdat start-ups met grote onzekerheid te maken hebben en velen zullen falen! Maar zelfs de grootste bedrijven moesten ergens beginnen en de weinige die succesvol waren, hebben hoge beloningen opgeleverd voor de dappere investeerders die hun vertrouwen in hen stelden. Stel je eens voor dat je begin jaren 80 in Apple Inc had geïnvesteerd?

Early stage - Vroege fase – Dit kan de volgende fase zijn in de ontwikkeling van een bedrijf en deze investering is nodig om de eerste operatie en primaire productie op te zetten. De fondsen kunnen ook worden gebruikt om het product dat nu is ontwikkeld op de markt te brengen. Deze periode in de reis van het bedrijf kan vaak het meest lucratief zijn, omdat het hoge risico op mislukking in de vorige ontwikkelingsfase wordt vermeden.

Later stage - Latere fase – Deze bedrijven hebben hun bestaansrecht bewezen en hebben een gevestigd product. Ze kunnen nu geld genereren en een exitstrategie plannen, hetzij door overname of een Initial Public Offering (IPO). Als gevolg hiervan zou dit minder risico opleveren voor potentiële investeerders dan in een van de andere twee ontwikkelingsfasen.

2) Distresssed Companies (in Nederlands vaak turnarounds, bedrijven in nood)

We draaien nu de klok vooruit in de reis van het bedrijf om te kijken naar een andere vorm van Private Equity-investering. Wanneer de balans van een bedrijf een hoge mate van schulden laat zien, is het waarschijnlijk dat zowel de aandelen als leningen een hoog rendement zullen hebben. Om de balans te verbeteren, kan het bedrijf besluiten om nieuwe aandelen aan te bieden aan een nieuwe groep kopers.

Beleggers in noodlijdende bedrijven proberen normaal gesproken invloed uit te oefenen op de onderhandelingen over de herstructurering van de schuldenberg en de daaropvolgende strategische richting van het bedrijf.

Met een hernieuwde focus op het verbeteren van de cashflow binnen het noodlijdende bedrijf, zullen activaverkopen van niet-kernactiviteiten waarschijnlijk volgen, samen met een mogelijke verbetering van de prijs van de noodlijdende aandelen.

3) Leveraged Buyouts

Leveraged Buyouts (LBO) worden normaal gesproken opgetuigd door een groot syndicaat van banken en Private Equity-groepen om geld te lenen aan een LBO-vehikel.

Op zijn beurt probeert het LBO-vehikel normaal gesproken een controlerend belang in het eigen vermogen van een bedrijf te kopen met behulp van een groot bedrag aan geleend kapitaal. Het geleende kapitaal wordt meestal geleverd door een syndicaat van investeerders in ruil voor LBO-obligaties. Deze obligaties leveren doorgaans een hoog rendement op, gezien de risicovolle benadering van het beleggingsvehikel.

Daarna is er potentieel voor het nieuwe managementteam om kosten te verlagen en de winstgevendheid te verbeteren door niet-kernactiviteiten te verkopen.

Manchester United is een beroemd voorbeeld (hoewel niet berucht voor veel supporters) van een leveraged buyout. Sommige mensen schatten dat de familie Glazer in hun 18 jaar als eigenaar meer dan £ 1 miljard van het bedrijf heeft opgenomen. De club werd in 2005 gekocht voor £ 790 miljoen en staat te koop met een streefprijs van £ 6-7 miljard. Sommigen schatten dat de werkelijke waarde van de club dichter bij £ 1,6 miljard ligt. maar zelfs voor die prijs (die laag lijkt vergeleken met Chelsea dat vorig jaar voor $ 3,2 miljard verkocht) zullen ze een mooie winst op de deal hebben gemaakt.

4) Mezzaninefinanciering

Stel je een hotellobby voor met open toegang tot de straat, waar de aandeelhouders op de begane grond kwetsbaar zijn voor de elementen buiten, terwijl de houders van gedekte schuld veilig in bed liggen op de bovenste verdiepingen. Daartussenin bevindt zich een mezzanineverdieping, niet zo comfortabel als de kamers boven, maar ook niet zo kwetsbaar als degenen die in de lobby zitten.

Mezzaninekapitaal vertegenwoordigt preferente aandelen en ongedekte schulden, die in het geval van faillissement ergens tussen gewone aandelen en gedekte schulden in staan. Vaak wordt mezzaninekapitaal uitgegeven in de vorm van achtergestelde leningen die onder ongedekte schulden staan, maar in het geval van liquidatie in ieder geval boven preferente aandelen.

Voor het bedrijf is deze vorm van financiering vaak een duurdere manier om geld op te halen, omdat investeerders een risicopremie eisen in vergelijking met gedekte schulden. Voor de investeerder is dit de kans om een ​​hoog rendement te behalen, hoewel het risico bestaat dat het bedrijf in gebreke blijft met een deel of al zijn financiële verplichtingen.

De meeste private equity-investeerders investeren via private equity-fondsen.

Binnen de structuur van een fonds is er een managementcompany die het fonds controleert en beheert en er zijn investeerders in het fonds. Deze managementcompany, de General Partner (GP) zal bedrijven screenen en due diligence uitvoeren. Dit omvat het bezoeken van het bedrijf en het betrekken van leveranciers, klanten, werknemers, advocaten en accountants.

Er zijn verschillende manieren waarop een general partner de belangen van de managers en investeerders op één lijn probeert te brengen en controle uitoefent over het bedrijf:

• Vertegenwoordiging in het bestuur is vaak een voorwaarde voor het verstrekken van financiering aan een bedrijf. De managementcompanies hebben de benodigde vaardigheden om in het bestuur te zitten en kunnen aanzienlijke invloed uitoefenen op het bedrijf. Zelfs als het eigendom van het bedrijf minder dan 50% is, kan de managementcompany speciale stemrechten krijgen om hen controle te geven.
• Toegang tot verdere financiering - het fonds geeft het bedrijf mogelijk niet de gehele benodigde financiering bij aanvang, dus kan toekomstige gelden indien nodig achterhouden.
• Het fonds heeft het recht om de bedrijfsgegevens te inspecteren en is dus in het bezit van alle feiten over de fortuinen van het bedrijf.
• Het fonds wordt gecompenseerd door managementvergoedingen en iets dat carried interest wordt genoemd. Dit is een prestatievergoeding die aan de general partner wordt betaald om de prestaties te verbeteren. Dit wordt meestal betaald bij een succesvolle exit uit een investering.